Dini Kitabxana

İmam Xameneinin müqavimət ədəbiyyatıbarədə fikirləri vəsləndirməsi, xatirə müəlliflərini dəyərləndirməsi, dövlətməmurlarını, hərbçiləri, tələbələri, ruhaniləri və xalqın digərtəbəqələrini bu kitabları oxumağa həvəsləndirməsi, xalqı buədəbiyyatla tanış etmək üçün aidiyyəti qurumlara müraciəti, mübarizə,fədakarlıq və şəhadət ruhiyyəsini gücləndirməkdən ötrü bir çoxunuonların tərcüməsinə və müxtəlif ölkələrdə çapına qane etməsi İmamXameneinin bu müqəddəs sahədə gördüyü işlərin yalnız bir qismidir. Bu tövsiyələr müqavimət ədəbiyyatçılarını həvəsləndirdi, onlar bugənc ədəbiyyatın necə dəyərli olduğunu başa düşüb can-başlaçalışmağa başladılar.

Cənab Ayətullah-üzma İmam Xameneinin düşüncə sistemi nizamlı bir məcmuədir. Bu məcmuə tövhid mehvərində ideoloji, əxlaqi və ictimai müstəvidə qruplaşdırılmış, əlaqəli, təyinatlı elementlərdən təşkil olunmuşdur.

Deyirdi ki, biz əfqanıstanlı hərəm müdafiəçilərinə Fatimiyyun – Fatiməçilər deyirlər. Çünki biz həzrət Fatimə (ə) kimi həm qəribik, həm də bəzən məzlum oluruq…

Bismillahir rəhmanir rəhim. Salam olsun imam Hüseynin (ə) silahdaşlarına! Salam olsun Həmədanın “Ənsar əl-Hüseyn” diviziyasına! Salam olsun şəhidlərə, igidlərə, fədakarlara, gündüzün şirləri və gecələrin abidlərinə! Salam olsun ölməz şəhid Mirzəməhəmməd Sulgiyə və onun imanlı və səbirli həyat yoldaşına!

Artıq bezmişdim. Əllərimi yuduqca daha sürüşkən hal alırdı. Get-gedə əlimin qızarmış dərisi də dırnaqlarımın ətrafında qabıq verib qanayırdı. Bilirdim ki, babam quyruq tikəsini qıyığa salıb qızdıran kimi yardıma gələcək…

Həmədanlı uşaqlar – eşq, ixlas və mənəviyyat uşaqları; böyük və iddiasız kişilər; Hüseyn (ə) yavərləri, Allah dininin köməkçiləri…

Döyüş meydanlarının fatehi, 31-ci Aşura diviziyasının komandiri Şəhid Mehdi Bakirinin aşiqanə qəhrəmanlıq və müqavimət hekayəsi

“Hacı Qasim Süleymani bir məktəbdir”. Bu cümlə İmam Xameneinin 17 yanvar 2020 tarixli cümə xütbəsindən sonra dillərə düşdü. O buyurmuşdu: “Biz əziz şəhidimiz Hacı Qasim Süleymaniyə bir fərd kimi deyil, bir məktəb kimi baxmalıyıq. Bu əziz şəhidimizi dərs dolu bir məktəb, bir yol kimi görməliyik”.

Evə daxil olan kimi qardaşım Hideaki səsini qaldırıb başıma qışqırdı: “Heç bilirsən müsəlmanla yaşamaq necə çətindir?! Bilirsən ki, onlar hər ətdən yemir, şərab içmir?! İranın harada olduğunu bilirsən?! Ona görə ata-baba yurdunu atıb getmək istəyirsən?!” Hideakinin qardaşlıq qeyrəti cuşa gəlmişdi. Üzü köz kimi qızarmışdı. Küsüb öz otağıma keçdim…

Hərəm müdafiəçisi Şəhid Həmid Muradi həyat yoldaşının xatirələrində Süfrədə oturanda dedi: -Son səhər yeməyini mənimlə yemək istəmirsən? Sanki ürəyimə xəncər sancıldı. Qulağım dediyi sözü eşitsə də, beynim inkar edirdi. Mətbəx başıma fırlanırdı. -Suriyadan zəng edəndə səni sevdiyimi necə deyərəm? Yanımda başqaları da olacaq. Onlar belə dediyimi eşitsələr, utandığımdan yerə girərəm. Birdən oxuduğum şəhid xatirələri yadıma düşdü. Bəziləri bu kimi vəziyyətlər üçün aralarında xüsusi sözlər seçmişdilər. Həmidə dedim: -Telefonda “səni sevirəm” yerinə, “yadında qalsın” deyərsən. Mən anlayacam. Təklifimdən xoşu gəldi. Pillələri düşə-düşə əl yelləyib ucadan deyirdi: -Yadında qalsın! Yadında qalsın! Təbəssüm edib dedim: -Yadımdadır! Yadımdadır!