1983-cü ilin yanvar ayının 29-da döyüş komandirlərindən bir qrupu İmam Xomeyni ilə görüşə getmişdilər. O zaman Cəmarana mühüm bir xəbər gəldi: “Həsən Baqiri şəhid oldu”…
İlk dəfə Seyid Nurəddin Afi ilə Kürdüstandan əziz ölkəmizin cənubuna kimi başına gələn macəraları bizə danışdığı səsi ilə tanış olmuşam…
Mehdi zəng vurub atası barədə xatirələri qələmə almağımı xahiş edəndə rədd etməyə ürəyim gəlmədi. Yeni bir işə başlamaq haqda da fikirləşmirdim. “Rəvayəti-fəth” (Zəfər dastanı) sənədli filmlərinin müəllifi və rejissoru ağa Mahmudinin studiyalarının birində görüş təyin etdik, ondan əlyazma, foto və xatirələrinin diskini aldım…
Enişli-yoxuşlu qəhrəmanlıq və fədakarlıq dövründə şəhərimin çoxlu kişi və qadınları ən yaxşılara xas yolla getdilər, şəhadət ordeninə layiq görüldülər. Şəhadət yolu şübhəsiz, yar diyarına gedən yoldur, ondan üstün zirvə yoxdur. Allah rəsulu (s) belə buyurub: “Hər bir xeyirdən üstün xeyir var, ancaq Allah yolunda ölməkdən üstün xeyir yoxdur”…
Allahın yadıyla başlayıb, onun razılığını əldə etmək ümidiylə, eləcədə öz boynumda olan şəri vəzifəmi yerinə yetirmək məqsədiylə…
Həmd olsun Allaha, bizə tövfiq verdi, yardımçı oldu ki, bu vərəqlərin ağ sinəsinə lətif duyğular arasından əsillik və məsumluğu əks etdirən sözlər yazaq. Şükür məsum imamların (ə) sonsuz nur və kəramətinin müqəddəsliyinə!…
Bu kitabın yazılması üçün ilk qığılcım bir dialoqun çəkilişi ilə başladı. Kamera, kameranın üzərinə yerləşdirildiyi üçayaqlı və operator; operator, yaxud müsahibə aparan otaqda sükuta riayət edilməsinə israr edirdi…
Bəlkə birinci körfəz müharibəsində ata Buş tərəfindən öldürülmüşdür. Bəlkə ikinci körfəz müharibəsində oğul Buş tərəfindən öldürülmüşdür…
“Qəhrəman qadınlar” kitabını oxuyanda 14 yaşım olardı. İlkin İslam dövründən sonra əlcəzairli müsəlman və inqilabçı qız Cəmilə Bupaşanın (Djamila Boupacha) şəxsiyyəti mənim üçün çox maraqlı idi. Hansı ki, gənc bir xanımın ölkəsini işğal edənlərə qarşı qeyri-bərabər mübarizəyə daxil olması hadisəsini qəbul etmək çətin idi. O, öz xalqının şərəf və azadlığını qorumaq üçün təcavüzkar fransalıların vəhşi işgəncələrini qəbul edir, amma işğalçılar qarşısında boyun əymir…
Təcavüzkar düşmənə qarşı mübarizə və müdafiə illərinin silinməz xatirələri o qədər dəyərli və əvəzsizdir ki, gərək hər guşəsinin qəhrəmanını tapıb, bircə-bircə söhbətlərini dinləyək. O dövrün kişi və qadınlarından hər birinin maraqlı və öyüd dolu söz-söhbətləri var. Hansı ki, hər biri o böyük hadisənin bir və ya neçə epizodunu nəql edir. Doğrusu, həcmi mühüm deyil. Əsas məsələ bu xatirələrdəki səmimilik və sədaqətdir ki, onlara könül verməmək olmur…
