Sanki narkomanlar kimi olmuşdum. Əgər hər gecə onu əldə etməsəydim, gözümə yuxu getmirdi, elə bil nəsə çatışmırdı. Bir gecəni sübhədək həyat yoldaşının söylədikləri əsasında Çəmranla, o biri gecəni sübhədək həyat yoldaşının söylədikləri əsasında Himmətlə keçirirdim. Dostlarım arasında “Ayın görünməyən yarımkürəsi” adlı yeni külliyyatın işıq üzü gördüyünə dair söhbət dolaşırdı. Avara-sərgərdan onun ardınca düşdük; ora zəng et, bura zəng et… Mənuçöhr Müdəqqin xatirələrilə cuşa gəldik. Tehrandan olan bir dostumuzun Əyyub Büləndi haqqında xatirələri bizə göndərməsi üçün saniyələri sayırdıq. Sonralar, yazmağa başladıqda Müdəqq, Çəmran, Himmət və Əyyub Büləndi qədər böyük bir şəhid haqqında kitab yazmaq və onun “Rəvayəti-fəth” tərəfindən çap olunması arzularımın bir parçasına çevrildi. Amma günlərin bir günü “Rəvayəti-fəth” üçün şəhid dostum haqqında kitab yazacağım heç vaxt xəyalıma gəlməzdi; elə bir dost haqqında ki, özü də belə kitabların əsas müştərilərindən olmuşdu; elə bir dost haqqında ki, şəhid olduqdan sonra xatirələrini “Ayın görünməyən yarımkürəsi” külliyyatında dərc etdirməsini həyat yoldaşına vəsiyyət etmişdi.
