Dünyaya gəlişindən şəhidliyə qədər
Allah yolunda cihadın ağır mərhələlərinin təhlükələri, onun üçün ibadət və zahidlik (İslam peyğəmbərinin təkid etdiyi növdən olan ibadət) qismində idi. Dünya və dünyanın faniliyi haqda nəzəri, onda elə bir davranış formalaşdırmışdı ki, sanki bu dünyanın adamı deyildi. Özünü həmişə bu dünyada ötəri qonaq kimi hiss edərdi, sanki gec ya tez axirət aləminə dönməli idi. O, dünyanı ötəri qeyri-reallıq, axirət aləmini isə əbədi həqiqət olaraq görürdü. Bu ayəyə bütün vücudu ilə inanırdı: Həqiqətən, sənin üçün axirət dünyadan üstündür. (Zuha-4)
No Comments