Dini Kitabxana

Elm istehsalının, yəni elmin sərhədlərini aşıbinkişaf etmək, elm öyrənməklə və elm sahəsində hərhansı bir dərin biliyə malik olmaqla fərqlidir. Bizimikincisinə ehtiyacımız var. Əlbəttə, bu, o demək deyilki, birincisinə ehtiyacımız yoxdur, ehtiyacımız var,lakin o, kifayət deyil. Alimlərin müxtəlif elmisahələrdə, istər humanitar, istərsə də təcrübielmlərdə olan yazı və araşdırmalarının yaxşı başadüşülüb, insanın təyin meyarına və uyğun sahədəkison qərarına çevrilməsi yaxşı deyil. Biz görürük ki,bu və ya digər sahələrdə tədqiqatları, araşdırma və4nəzəriyyələri öyrənmək qərb dünyasında da qəbulolunan və etimad göstərilən əsas deyil, xüsusənhumanitar sahədə bu belədir. Əlbəttə, bu, təcrübielmlərdə və texnologiyada da özünü göstərir.

Elm, texnologiya və onların şaxələri ilə mədəniyyət arasında fərq var. Bunlar ayrı-ayrı məsələlərdir. Elmin özü mədəniyyətin şaxələrindən olsa da, bir xalqın mədəniyyəti xüsusi mənada, onun təsəvvürlərindən, fikir və düşüncələrindən, əqidə və inamlarından, adət və ənənələrindən ibarətdir. Biz bu baxımdan elm və texnologiyada inkişaf etmiş ölkələrdən nəinki geridə deyilik, hətta öndəyik də. Mən məsələni böyütmək, şişirtmək istəmirəm və qəbul edirəm ki, mədəniyyətin bəzi şaxələrində xarici ölkələr və xüsusən də avropalılar bizdən öndədirlər.

Bugünkü Avropa mədəniyyətinin kökü qədim Roma mədəniyyətinə qayıdır. Yəni bu gün bütünlüklə Avropa və Qərb mədəniyyətinə və bunun ardınca Amerika mədəniyyətinə hakim olan elementlər Roma imperiyasında mövcud olan qayda və prinsiplərdir. Bugünkü meyar onlardan ibarətdir. O zaman da qadınları böyük məqama ucaldıb, hörmət edirdilər, müxtəlif zinətlərlə bəzəyirdilər. Amma nə üçün? Kişidə mövcud olan ən aşağı və ən maddi hissi doyurmaq üçün. Bu, insana və qadına qarşı necə də böyük təhqirdir!

görün! Mənim ikinci müraciətim siyasi adamlara, namizədlərə, partiya və cinah rəhbərlərinədir. Mən bu ağalara demək istəyirəm ki, bu gün ölkə üçün həssas və tarixi bir gündür. Dünyanın vəziyyətinə baxın. Orta Şərqin vəziyyətinə baxın. Dünyanın iqtisadi vəziyyətinə baxın. Bizim İraq, Əfqanıstan və Pakistan kimi qonşu ölkələrimizin vəziyyətinə baxın. Biz tarixin həssas bir nöqtəsində yerləşmişik. Bizim hamımızın vəzifəmiz budur ki, bu tarixi mərhələdə sayıq, diqqətli və ehtiyatlı olub səhvə yol verməyək. Bu seçki məsələsində xalq həqiqətən öz vəzifəsinə əməl etdi…

İmanın əlamətləri günah etməmək, Allahdan qorxmaq, Allah bəndələri ilə yaxşı davranmaq, Allah düşmənləri ilə düşmən olmaq, qardaşların kiçik ixtilaflarına asanlıqla göz yummaq, düşmənlərlə isə zərrələri də hesablamaqdır. Möminlərin qarşısında təvazökar olun, özünüzü kiçildin: “Möminlərə qarşı mülayim və təvazökar”. Bu, bir-biri ilə kəllə-kəlləyə gəlməklə uyğun deyil. Bu, məhəbbət, bağış və keçinməklə yaranır.

Qəlblərin, cisimlərin və talelərin qovuşması olanailə qurmaq münasibəti ilə siz əziz övladlarımı səmimiqəlbdəntəbrik edirəm. Tövsiyə edirəm ki, öz həyatyoldaşlarınıza sevgi göstərin, onlara vəfadar olun,özünüzü bir-birinizin taleyinə şərik bilin, müştərəkhəyata düyün düşməsindən ehtiyatlanın, kiçik vəəhəmiyyətsiz düyünlərə göz yumun. Allah sizə xoşbəxtlik,səadət və ruhi yüksəliş əta etsin, ailə həyatınızı sağlam vəsaleh övladlarla isitsin və aydınlaşdırsın! İnşallah.Seyid Əli Xamenei

Gözlərimə təzə yuxu getmişdi ki, ratsiyanın avtomat kimi çalan zəngindən diksindim. Gözlərimi çətinliklə aça-aça alaqaranlıq səngərdə əlimi uzadıb dəstəyi götürdüm. Mərkəzdəki növbətçi idi. – Nə olub, Əli? – deyə soruşdum. – Artilleriya taqımının kabeli qırılıb. Uşaqların birini oyat, gedib təmir etsin. – Artilleriya?! Özü də gecənin bu vaxtı?! Qoy sabaha qalsın. Gecənin yarısı artilleriya ilə nə işin var? – Mənim işim yoxdur, üçüncü taqımın komandirinin işi var.

Artıq vaxtı gəlmişdi. Daha nə qədər gözləməli idimki! Məgər on yeddi il azdır?! Bu qədər gözləmişdim,heç nə olmamışdı. Daim qulağım səsdə olmuşdu, ammaheç nə baş verməmişdi. Artıq əlimi əlimin üstünə qoyubgözləmək istəmirdim. Qərarımı vermişdim: çoxdandırbeynimi məşğul etmiş kişinin həyatını yazacaqdım.2000-ci ildə hələ orta məktəbdə oxuyurdum, hərcümə səhər çağı ev-eşiyi təmizləyirdim. Bir dəfətelevizor açıq idi, Qumun yerli kanalında veriliş gedirdi.Qonaq otağına girəndə gözlərim ağ-qara ekrana sataşdı.Kamera bir evin divarlarını göstərirdi. Aşağı enəndə birqadın, sonra da bir kişi göründü. Kişi çarpayıdauzanmışdı; sakitcə gülümsəyir, utancaq halda kamerayabaxırdı. Onu görən kimi beynimdə yüzlərlə sual yanyana düzüldü və bircəsinin də cavabını tapmadım:Adam o şəraitdə necə yaşayır? Gecə-gündüzünü necəbaşa vurur? Ailəsi nə edir? O vəziyyətdə necə rahatgülümsəyə, sakitcə kameraya baxa bilir?..

Onu 1982-ci ildən bəri imanlı, cəsur, təvazökar və inqilabçı bir insan kimi tanımışam. Fədakar insan idi. Gecələr ibadətlə məşğul olur, Allahla raz-niyaz edir, tez-tez Quran oxuyurdu. Allaha, əziz Peyğəmbərə (s) və ilahi övliyalara eşq bəsləyirdi. Vilayəti-fəqih sisteminə sadiq idi. Üz-başından bəndəlik, dindarlıq yağırdı. O, insanları çox sevirdi. Xalqa xidmət, məzlum və yoxsullara kömək etməyə fürsət axtarırdı. Səkkizillik müharibədə, ölkənin cənub-şərqində, Əfqanıstan, Livan, Fələstin, Suriya, İraq, Yəmən və Bəhreyndə yalnız Allahı düşünür, məzlumu müdafiə etmək barədə fikirləşirdi. Vücudunda sonsuz həddə ixlas və inanc vardı. İmamımız onun şəhadətindən iki həftə sonra Tehranın cümə namazında buyurdu: “Biz əziz şəhid Hacı Qasim Süleymaniyə bir fərd kimi baxmayaq, bir məktəb kimi baxaq; əziz şəhid komandirimizə bir məktəb, bir yol və öyrədici məktəb gözüylə baxaq”.

Onu 1982-ci ildən bəri imanlı, cəsur, təvazökar və inqilabçı bir insan kimi tanımışam. Fədakar insan idi. Gecələr ibadətlə məşğul olur, Allahla raz-niyaz edir, tez-tez Quran oxuyurdu. Allaha, əziz Peyğəmbərə (s) və ilahi övliyalara eşq bəsləyirdi. Vilayəti-fəqih sisteminə sadiq idi. Üz-başından bəndəlik, dindarlıq yağırdı. O, insanları çox sevirdi. Xalqa xidmət, məzlum və yoxsullara kömək etməyə fürsət axtarırdı. Səkkizillik müharibədə, ölkənin cənub-şərqində, Əfqanıstan, Livan, Fələstin, Suriya, İraq, Yəmən və Bəhreyndə yalnız Allahı düşünür, məzlumu müdafiə etmək barədə fikirləşirdi. Vücudunda sonsuz həddə ixlas və inanc vardı. İmamımız onun şəhadətindən iki həftə sonra Tehranın cümə namazında buyurdu: “Biz əziz şəhid Hacı Qasim Süleymaniyə bir fərd kimi baxmayaq, bir məktəb kimi baxaq; əziz şəhid komandirimizə bir məktəb, bir yol və öyrədici məktəb gözüylə baxaq”. Hansı məktəb? İslam inqilabının iki imamının baxış üfüqlərində meydana çıxan, böyük və öhdəçi şagirdlər yetişdirən məktəb!